Grosik nadziei
Kto mi da grosik nadziei
Taki malutki na szczęście
By życie mi rozpromienił
I ból rozproszył nareszcie
Kto ma grosików zbyt wiele
I zechce się ze mną podzielić
Bym mogła przegonić smutki
Choć chwilę się poweselić
Kto zechce wspomóc biedaka
Którym niedawno się stałam
Jak chleba jej potrzebuje
Może być bardzo mała
Chociaż kruszynkę nadziei
Bo właśnie z głodu umieram
Gdy zdołam duszę nakarmić
Może się jakoś pozbieram
Dziękuje że wszyscy mnie tak hojnie obdarowaliście
autor
Nula.Mychaan
Dodano: 2008-08-29 09:56:20
Ten wiersz przeczytano 1199 razy
Oddanych głosów: 33
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
Dałabym Ci chętnie,ale wcześniej posłałam go również
potrzebującemu.Mogę wesprzeć Cię słowem i
sercem.Wzruszył mnie Twój wiersz,zrobię co będę mogła.
Tak pięknie prosisz i tak ładnie to napisałaś, masz
ode mnie cały kosz nadziei słodkich gruszek, jesień mi
je przyniesie mam nadzieję. Też
Wierszyk udany, ale nawet grosik nadziei musiałbym
gdzieś wrzucić,a skarbonki nie widać.