grudniowa melancholia...
Nie smuć się deszczu na moje pisanie,
że nie o tobie słów parę napiszę,
i ty mój wietrze nie bądź taki smutny,
choć wiem, że dla mnie listowiem kołyszesz.
Proszę nie gniewaj się falo szumiąca
na plisach, które woda ci układa,
i ty obłoku, otulony wiatrem.
Chciałabym dzisiaj, tak rymy poskładać,
aby pokazać światu jego lico,
piękno w człowieku głęboko ukryte.
I te nadzieje, które z łzami nieba,
będą w ramionach bytności spowite.
Przechodnia, który kroczy alejami,
gdzie kraczą wrony i to zagubienie,
jakiego często nie zauważamy
lub gdy zostają po nim tylko cienie.
Już nie zasmucaj się deszczu, strumieniu
i ty szemraczu szumiący w alejce,
bo czasem trzeba zadumać się nad tym,
że każdy nosi pod ubraniem serce.
autor
niezgodna
Dodano: 2019-12-16 11:59:58
Ten wiersz przeczytano 1109 razy
Oddanych głosów: 30
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (26)
...miło mi Jolu, że zaglądnęłaś w moje progi i ja
pozdrawiam serdecznie - przedświątecznie:))
Pięknie poetycko... pozdrawiam przedświątecznie
...Poeto Gminny, chociaż nie zgodnam z Tobą się
zgadzam
i to 'więc' szybko 'już' w mig wygładzam...
...wesołych i spokojnych jeszcze raz:))
...dziękuję kochani za uznanie w miłych
komentarzach...
Wszystkim Wam życzę przed wszystkim zdrowia i spokoju
ducha w czas Bożego Narodzenia:))
Pierwszy raz mi chyba jak sięgnę pamięcią to w pełni z
niezgodną nie utrzymam sztamy. Bo chociaż wiersz
piękny i taki kobiecy, to od "więc" my strofy nie
rozpoczynamy. Ale to poezja i ona ma swoje prawa.
Pozdrawiam, Miłego wieczoru :)
Podoba się.
Pozdrawiam:)
Wierszyk o wszystkim i jakby o niczym,
bo natura jak spojrzysz, ona zawsze krzyczy.
Pozdrawiam Stefciu, czapki z głów - ja już to
zrobiłem.
Wesołych Świąt dla Ciebie i rodziny.
Piękna zaduma o deszczu. Tyle delikatnych słów. Milo
się czyta. Pozdrawiam serdecznie.
Zdawać by się mogło, że grudzień kojarzy się ze
świateczna radością, a ja w tym roku mam taki sam
smutny nastrój jak w Twoim wierszu... Pozdrawiam.
...Engeru@, dziękuję za tak miłe słowa
uznania...spokojnego popołudnia ci życzę:))
Przepięknie!
Gdy tylko przyroda, choćby na moment, wkrada się w
Twoje wersy, to zaczyna się magia :-) Jak się nie
wkrada, to też, rzecz jasna!
Miliardy słów o deszczu, wietrze i wodzie napisano...
ale Ty je przywdziewasz w nowe przestrzenie :-)
Pozdrawiam z podobaniem :-)