gwarantowanie ciszy
ponure myśli
ukryte pod zasłoną milczenia
ich wiedza równomiernie rozmieszczona
ponownie nauczy się szczęścia
każdy krzyk do worka chwytają
wszystkim wierzą
bez granic bezmyślne
dziwnie wyciszone
przegrana za przegraną
rosną odsetki
brak zniżki
uczucia sprzedawane
więc
trwaj ciszo
autor
elka
Dodano: 2014-03-06 09:33:33
Ten wiersz przeczytano 967 razy
Oddanych głosów: 16
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (16)
traktujmy otaczająca a nas cisze jak przyjaciela -
pozdrawiam
Boję się takiej ponurej ciszy,ale ładnie.Pozdrawiam.
Pełen refleksji.
Niewesoło dziś u Ciebie Elko, po przeczytaniu nasunęło
mi się takie zwieńczenie tematu - złowroga cisza.
re:Dzięki payu za zauważenie. Pozdrawiam.
Ale poszłaś na dół ciszy, to dość dołujące czytanie.
Pozdrawiam
"w worku" - nie "do worka" ?
Wiersz dobrze wymyślony. Też lubię ciszę. W niej
również powstają wiersze. Pozdrawiam cieplutko.
A z tą ciszą różnie bywa,
czasem lękiem się odzywa!
Pozdrawiam!
Ladnie, "trwaj ciszo":)
Pozdrawiam:)
Ja też lubię ciszę, tylko, że wtedy rozum krzyczy!
Pozdrawiam Cię Elu:)
jesteśmy w epicentrum życiowej burzy - a cicho aż
boli.
Pozdrawiam serdecznie
świetny wiersz pozdrawiam
ciiii... trwaj ciszo.
Ładnie.
Pozdrawiam :)
Nawet w zapisie wersy jakby dążą do ciszy. Pozdrawiam
:)
Ładnie o ciszy, też lubię ciszę. Pozdrawiam cieplutko.