Gwóźdź
Gwóźdź metaliczny rozświetla powietrze
w połyskującej głowie łysej dumnie
tkwiąc
krwisty strumień spływa po czaszce
ręce bezwiednie zwisają jak skazaniec
złowrogo mówiąc o losie właściciela
stopy drżą jak osika samotna
Pogorja !!
Pogorja !!
Gwóźdź jest narzędziem losu,
gwóźdź jest zatraceniem jaźni,
gwóźdź jest bólem przenikliwym,
gwóźdź jest przeznaczeniem,
gwóźdź jest panem bólu,
gwóźdź jest azylem śmierci zawistnej
Komentarze (1)
Ciekawi mnie czyja postać była inspiracją do napisania
tego wiersza. Mi się kojarzy z jakimś bezimiennym
sienkiewiczowskim bohaterem ówczesnych walk i wojen.
Oby gwoździe mogły wypełniać swoje naturalne pokojowe
zadania :)