IDĘ NA ŚMIAŁOŚĆ

idę odważnie tam, gdzie czasu skrawek
gdzie ukryta jest mądrość odwieczna duszy
w zasłonie myśli, bezczelnej, odkrywam
ścieżkę, gdzie odwaga przemawia najmocniej

niechaj mnie to wiele kosztuje wysiłku
bo tylko tak osiągnę, co jest warte
choć gapiów zadowolenie wabi
zależy mi na własnej, szczerej wersji

tak więc robię swoje, mówię, piszę
wypełniam horyzont zdarzeń moim trudem
niech płynie śmiech i płacz, niech będzie szczery
bo to na odwadze życia cud opiera się

idę odważnie, wybierając ścieżkę
gdzie mądrość i odwaga prowadzą dalej
ponad wątpliwości, nad zwątpienia tęsknoty
tam, gdzie serce wiedzie, jest droga do celu

Z góry dziękuję za uwagę i ewentualne uwagi, zwłaszcza krytyczne.

autor

sturecki

Napisany: 2024-04-09 Dodano: 2024-04-09 07:22:15

Ten wiersz przeczytano 384 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie