IMPREZKA

Na imprezie w dusznej sali
Przyjaciele się zebrali.
Atmosfera rodem z piekła,
Przyznać muszę mnie urzekła.

Berło dzierży okowita,
Brać biesiadna – to jej świta.
Wśród dowcipów, śmiechów, wrzasków
Wychylono sto toastów.

Strumień wódzi wlany w trzewia
Już rozumem się wylewa
I wypływa mimo woli
W monologu: „Co mnie boli”.

Każdy mówi do każdego,
No i nie ma nic w tym złego,
Bo w końcowym rozrachunku
Wszyscy mówią głosem trunków:
“Gul,
gul,
gul,
gul,
yyyyk”.

autor

KapRysiek

Dodano: 2005-12-29 01:02:32

Ten wiersz przeczytano 1367 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie