Jasnogórska

Do Ciebie idę Pani

Ręka zbrodniarza ślad na policzku zrobiła
cień bólu zakrył zranione serce, w nim siła.
I zanim upadł, bo zginął przecież oprawca
śmiercią wymazał grzech i odpuścił mu Zbawca.

Z troską o wiernych z głębi obrazu wpatrzona
w tłumy, twarz świeci blaskiem rozanielona.
Dni niedospane, stopy w bandażach zmęczone,
usta wymodlą niemą modlitwę z pokłonem.

Ufam gorąco, do Ciebie idę, więc przyjmij
mój marsz przez drogi, potem zlewany, dziękczynny.
Głos więźnie w gardle, duszę skruszoną powierzam
szczęśliwa wrócę, łaskę wyproszę w pacierzach.

autor

Bella Jagódka

Napisany: 2007-08-03 Dodano: 2007-08-03 11:07:45

Ten wiersz przeczytano 1466 razy

Oddanych głosów: 37

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie