jesień to nie tylko melancholia

Jak zapis w pamiętniku.

Pozdrawiam serdecznie czytających i komentujących :)
Miłego dnia!

Dziękuję Wam za komentarze, te drgnienia to literówka,
której nie zauważyłam :) Poprawię :)

O widzę, że mój Przedmówca pisał o tym samym, lecz
jego komentarz ukazał się wcześniej.

Tak, ostatnie drgania słońca
cieszą, choć deszcz mniej, msz,
a co do szczęścia, to na szczęście raczej nie jest ono
związane z aurą.
Pozdrawiam serdecznie, z podobaniem dla wiersza.
P.S W pierwszym wersie napisałabym cieszą mnie - bo są
tam drgnienia lata i inne historie w l. mnogiej.
Miłego weekendu życzę, Joasiu:)

Plus za obronę jesieni.

*cieszy mnie
ostatnie drgnienia lata - coś się nie składa - albo
cieszą, albo drgienia

Jasne że tak, na szczęście czas jest zawsze.
szacun i głos mój jest twój

Pięknie pożegnałaś lato i z uśmiechem witasz wiosnę.
Pozdrawiam Joasiu :)

Chociaż zimno,
wietrznie i deszcz.
Jesienią też przecież
pięknie jest.
Często niebo skrywa
się pod chmurą.
Spójrz na te ogrody,
malowane złotem i purpurą.

Ja nie popadam w jesienną melancholię:) A optymizm...
no cóż, bez niego życie stałoby się zwietrzałe, jak
skwaśniałe wino.

Życzę miłego dnia:

Podoba mi się ten rzadko spotykany optymizm jesienny.
Miłego dnia sisy:)

I optymizm też można dojrzeć przy takiej słocie, ale
to jakby sztuka. Pozdrawiam serdecznie :)

Oczywiście, bo co ma słota do szczęścia czy
nieszczęścia. Pozdrawiam

A jak mnie cieszy Twój Wiersz, Joanno! :)))
Jesienno-optymistyczny :) Nie potrafię sobie wyobrazić
nic piękniejszego :)

Z wielkim podobaniem.

Pozdrawiam serdecznie :)

niech ten jesienny deszcz wypłucze wszystkie smutki.