Jesienna aura
Wieczór w samotnej ciszy,
tylko za oknem wiatr
moje myśli słyszy,
a czas na oślep gna.
Toczą się dni
jak jesienna aura,
nieugięty los drwi,
strach sercem targa.
Smutek otula twarz,
łzy toczą się po skroni,
nie dają oczom się śmiać.
Deszcz o szyby dzwoni.
autor
Isana
Dodano: 2020-02-23 19:03:19
Ten wiersz przeczytano 1790 razy
Oddanych głosów: 50
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (49)
Smutny wiersz.
Pozdrawiam i przytulam :)
Isano: wiosna u bram!!
Pozdrawiam serdecznie:)
Prawdziwe mini.
Piękny, wymowny i bardzo smutny wiersz.
Przytulam ciepło Elu.
Ogromny smutek płynie z Twojego pięknego wiersza.
Samotność boli i to bardzo. Nie ważna jest pora roku
:(
Pozdrawiam serdecznie Elu :)
Jesień to czas wspomnień i marzeń. :-))
Samotność zawsze przychodzi ze smutkiem czy to jesień
czy zima zawsze samotnym źle:-(
pozdrawiam:-)
W takie szare, jesienne dni samotność jest szczególnie
dokuczliwa... Pozdrawiam.
Bardzo wyczuwalny w Twoich słowach smutek. Masz rację
ta nieustanna jesienna pora może człowieka pogrążyć w
taki nostalgiczny nastrój. Dla pocieszenia Elżbieto
szepnę,że wiosna już niedługo z pięknym i ciepłym
słońcem zawita, więc uśmiechnij się a smutek przegoń.
Pozdrawiam serdecznie.
Witaj Isano.
Bardzo obrazowy i emocjonalny Ten wiersz.
Samotność, czasem boli.
Dobry jego przekaz.
Pozdrawiam serdecznie.:)
Bardzo ładny, chociaż smutny... pozdrawiam;)
Z pewnością jesienna aura pogłębia smutek i samotność,
ona jeszcze bardziej wpływa na zły nastrój, na
szczęście deszcze nie będzie padać wiecznie...
Serdeczności ślę, Isanko, też nie lubię tej aury:)
Jesień w duszy gra różne melodie :-)Pozdrawiam
Naprawdę jesiennie i smutno.
Elu przepowiedziałem kiedyś że będziemy mieć tylko
jedną porę roku - mokrą, jeszcze kilka lat i właśnie
tak będzie.
Pozdrawiam jesiennie.
Bardzo wymownie o smutku i ten deszcz dudniący o
szybę, pozdrawiam ciepło.