Jesienna szaruga

Niebo zasnuły ciężkie
grafitowe chmury.
Nastał czas smutny, ponury.
Pada i pada ciągle.

O parapet dzwonią jesienne
krople.
Ziąb i wilgoć wszędzie.
Humor psują, apatię wywołują.

Wystukują melancholijne dźwięki,
myśli zatruwają.
Wiatr nastrój niepokoju
wzmacnia.
To deszczu dusza bratnia.

Pocieszam się słonecznymi
wspomnieniami.
Samopoczucie poprawiam
ciepłymi, barwnymi myślami.

Nadzieja w sercu rośnie.
Przetrzymam ten zachlapany
czas z uśmiechem, radośnie.
Niech tylko jeszcze słońce
zza chmur wyjdzie.

autor

@Krystek

Napisany: 2016-11-17 Dodano: 2021-11-17 08:20:09

Ten wiersz przeczytano 1220 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie