Jesienne depresje
wiersz z cyklu jesienne depresje
Jeszcze przyszłość drzwi przede mną
otwiera
ale przeszłość pochłania mnie całą
dusza moja pomału umiera
i do życia chęci tak mało
jeszcze nadzieja dodać chce siły
lecz radość zagubiła się w drodze
ach jak smutno ciężko i szaro
na tej życia samotnej drodze
Komentarze (30)
znam ten ból
pozdrawiam :)
Trudno iść przez życie samemu, a jeszcze trudniej jest
być samotnym wśród bliskich. Depresja to nieuleczalna
choroba. Autorko miła zajrzyj proszę do źródła i
poczytaj, a przekonasz się, że nawet wrogowi nie wolno
jej życzyć. loka :) pozdrawiam Cię serdecznie, życzę
miłej niedzieli.
masz mój głos
bo poruszyły mnie słowa twojego wiersza
jeden jest czas
aby podziwiać życie
+ Pozdrawiam (:-)}
Dołączę do komentarza ichna. Miłego dnia:-)
Samotność nie boli,
czasami doskwiera,
otwórz drzwi do serca
i zacznij się uśmiechać.
Pozdrawiam :)
Nie wolno się poddawać jesień nie musi być
smutna,każdy dzień niesie ze sobą radości i smutki o
każdej porze życia tak się dzieje od zarania świata,
więc popatrz z optymiznem na to co jeszcze przed
Tobą,serdecznie pozdrawiam :)
jesień może być słoneczna,więc depresja jest
zbyteczna,,,,pozdrawiam słonecznie
Idź się upij, potańcz albo zacznij kraść po marketach.
Deprecha przejdzie!
Samotnym nie jest, kto z siebie,
umie skorzystać w potrzebie!
Pozdrawiam!
Żebyś wiedziała...
jeszcze jesień daleko gdzieś w drodze
i się gniewać będę srodze
gdy deprechą tu nas straszysz
tego sierpień nie wybaczy
Pozdrawiam cieplo. Ewa, ma racje, zamknac szczelnie
drzwi, dla przeszlosci, zyc, dzisiejszym dniem,
pieknymi jego chwilami.
Wiem, ze nie bedzie to proste.
Dobry przekaz, depresji, w wierszu.
Trzeba zamknac drzwi zycze szczescia pozdrawiam
Trzeba zamknąć drzwi za przeszłością, choć to trudne
:( pozdrawim cieplutko