Jesteś nikim! A mogłeś być...

Tym, którzy wspominają w samotności, ogarnięci uczuciem bezsilności....

Tonę w głębi wspomnień...
Pięknych , niezapomnianych, przepełnionych Miłością...
Samotnośc potęguje moją bezsilność....
Obok mnie kroczy już tylko mój cień....
Ty wybrałeś inna drogę...
nie chciałeś iść ze mną w stronę szczęścia....
A przecież nasze marzenia były tak podobne!
przecież to, co było najpiekniejszym snem,
mogło wydarzyć sie naprawdę!

Niestety... Chyba jednak nie potrafimy Kochać... nie doceniamy tych, którzy najbardziej zasłużyli na naszą Miłość....

autor

zagubiona_milosc

Napisany: 2004-11-22 Dodano: 2004-11-22 20:27:47

Ten wiersz przeczytano 723 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie