2 x KALAJOR

"Jak się ten zowie kalajor ponury? Twarz mnie znajoma - raz go napotkałem..." wers Mickiewicza w przekładzie Giaura

POWRÓT Z PIELGRZYMKI

Jak się ten zowie, kalajor* ponury?
– Twarz mnie znajoma – raz go napotkałem,
Gdym szedł samotnie poza miasta mury
– Na wąskiej drodze pierwszeństwo mu dałem.

Choć nierozważne to było – bez zbroi,
Miecza, konia, ba, i bez giermka nawet –
Dla odpoczynku myśli, by je koić,
Chodziłem tocząc spojrzenia ciekawe.

Ten, gdy przechodził mimo mnie, rzekł jeno,
Że on dopiero z Góry Synaj wraca.
Rodzinne strony obaczyć – to jedno –
W zakonu progach teraz jego praca.

Tak, on, bo on to był, wątpienia nie ma,
Szalony dawniej, dziś skryty kaptury,
Ta postać chociaż tak bliska, znajoma.
Jak się ten zowie, kalajor ponury?

DAWNY KOMPAN

Jak się ten zowie, kalajor ponury?
– Twarz mnie znajoma – raz go napotkałem,
Gdym wylazł z karczmy po szklanicy małej
I lekkom zboczył popod miejskie mury.

Zawżdy to miło bratnią duszę spotkać,
Dyć one k΄sobie wspólne myśli mają.
Czasem aże dosyć, lecz nie przyznają,
– Dalej ucztują, chętne świtu ostać.

Dalibóg nie wiem, kto zacz, ten kalajor?
Słusznej postawy, przygarbiony nieco,
Oczy mu dawną wesołością świecą
I rozbawienia tyle w sobie czają.

Toż on to, dawnych biesiad miły kamrat,
Wzrok mnie nie zwodzi, choć przyćmiony z mała,
Przyjaźń na nowo znów uczuciem pała.
Choć w habit odzian, widzieć gom stale rad.



*Kalajor lub kalojer, mnich grecki.

Ciekawa jestem jak zostaną odebrane te dwa wiersze. Jest to próba napisania czegoś dawnym językiem, o tym samym temacie, z innym układem rymów

autor

Lili Blue

Napisany: 2014-08-28 Dodano: 2014-08-28 09:15:22

Ten wiersz przeczytano 1531 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie