kamień

leży
cały dzień leży
ktoś powie, że bezmyślnie
ale on czuwa
on się zastanawia
– dokąd pędzi strumień
jakie listy i komu przyniesie
dobrymi nowinami zapisane
czy wezwania do spłaty
niespłaconych rachunków


on czuwa
przygląda się rzece
czy będzie dzisiaj taka sama ?
czy opita deszczem
zwali mu się na głowę
obawia się tego, bo ma migreny
a im cięższy jej brzuch
tym tętni mu w skroniach
bardziej


zapoznał się z rybami
ale one wymieniają się
i te, które nosiły mu tabletki
na grzbietach z łusek
już dotarły do morza
i tam zostały
czasem wracają, ale są jakieś inne
zmienione
może wakacje w ciepłych krajach
wpływają na ich charakter
i już mniej są pomocne
a może starzeją się
i alzheimer odbiera im
dawnych kumpli


on ma tę przypadłość
że wiek go nie dotyka
to fajne, bo zawsze trzyma fason
i sylwetkę
ale przemijalność otoczenia
nie daje mu spokoju


leży sobie na wznak
czasem obróci się
żeby porozmawiać z innymi
kamieniami
jednak one mają to do siebie, że
mówią bardzo cicho
albo patrzą nie w tę stronę
i trudno przewidzieć okazję
spojrzenia sobie w oczy


domyślasz się już zapewne
czytelniku
że bohater jest piekielnie samotny
może dopisz coś własnymi
refleksjami
jeszcze o kamieniu
np. związane z mchem, który
go oblepia
pozorując bliskość
dom
opiekę
które – jak sądzę
są iluzją

autor

Marta Surowiecka

Napisany: 2021-03-14 Dodano: 2021-03-14 12:58:38

Ten wiersz przeczytano 1168 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie