Klon i pani Jesień (abecedariusz)
Atrakcyjna pani Jesień
Blaskiem otacza
Ciemnoczerwony liść klonu
Dekoruje pięknie ogród
Eliksirem radości
Figlarnym uśmiechem na ustach
Gdzie nie spojrzy to
Harmonia szczęścia
I wspaniała paleta barw
Jak z bajki
Koronkowy liść
Lekki i zwiewny pragnie
Mglistej przestrzeni
Na wietrze jesiennym chce
Odkrywać nieznaną twórczość
Poezji w miłości
Rozgrzane serce czerwonym winem
Słodko orientalne
Tańczy w przestworzach nieba
Uczuciem oczarowania
Wplata podmuch rozmarzenia
Zachwycony znalazł drogę życia
Klon japoński został ścięty...
autor
Iris&
Dodano: 2016-11-17 10:15:02
Ten wiersz przeczytano 1623 razy
Oddanych głosów: 53
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (50)
a nie można było ściąć coś bardziej pospolitego? Klony
japońskie są przepiękne i długo rosną. Musi być
cudowny, twój ogród, pięknie o nim piszesz, pozdrawiam
:)
masz rację.. miłość to poezja ..
Kasiu ciężko mi było pogodzić się z tym faktem,
za dużo jest drzew w ogrodzie i przy okazji jeszcze
został usunięty dąb.
Dobry :) pozdrawiam i głos zostawiam +
Ten dopisek mnie zmartwił.