Kobieta... dziś JEJ Święto!
Od grzechu zaczął się jej świat... Pan Bóg
ją stworzył, a szatan opętał... odtąd na
wieki i grzeszna, i święta, Zdradliwa i
wierna, i dobra i zła, I rozkosz i rozpacz,
i uśmiech i łza, I gołąb i żmija, i piołun
i miód, I anioł i demon, i upiór i cud, I
szczyt nad chmurami, i przepaść bez dna,
Początek i koniec - kobieta, acha!— Julian
Tuwim
kobieta... to istota z ciała oraz kości,
potrzebna tak światu, w smutku i radości,
ONA właśnie nowe życie jemu daje,
matka, żona i kochanka z miłością ruczaje,
kobieta... to słodycz z goryczą zmieszana,
z instynktem macierzyńskim matula kochana,
kłopot z dala czuje, otula i chroni,
powalczy do końca z orężem w swej dłoni,
kobieta... to miłość niemal w każdym calu,
jeśli jej tyś wrogiem, maszyna bez żalu,
daty oraz błędy spamiętuje świetnie,
jutro pozamyka w plany wieloletnie,
kobieta... to świetna pozoru świetna
mistrzyni,
gdy zajdzie potrzeba pomoc z serca czyni,
drobne nieścisłości ukrywa w odzieży,
w jej kłamstwa i minki nawet "bies"
uwierzy,
kobieta.... to twór jest ultradoskonały,
czasem zapomina, że on nie ze skały,
podniesie się z kolan, pokona kłopoty.
Pamiętaj mężczyzno - nie tylko dziś o
tym!
Autor: Halina53
Jasin 8 marca 2023
Komentarze (18)
Właśnie takie są kobiety. Uroczy wiersz prawdą
wypełniony. Pozdrawiam cieplutko, śle moc
serdeczności:)
Świetnie o kobiecie, pięknie napisane.
Pozdrawiam serdecznie :)
Właśnie dostałam ten wiersz Tuwima wraz z życzeniami w
smesie od koleżanki.
A Twój wiersz jest piękną wykładnią kobiecej natury.