Kobiety po czterdziestce...

instynkt zawodzi wyobraźnie i gubi w miłości.
po nieoznaczonych przejściach idą prosto w iskry,
brudne myśli, łapy i zmięte pościele.

lekko schodzą w omamy, oczy domykają na życie
i wszystko partolą. płoną jak świeczki na torcie,
zamki budują w klepsydrze, liczą cuda, przyjaciół,
drobne na tampony i tych, którzy odeszli.

wierzą w ślepe gwiazdy i rozdane karty.
szczytem marzeń facet - wsparcie kompaktowe,
własność we współwłasności i przed upadłością przystań.
w procesie gnilnym, na widok publiczny,

wyciągają wnioski, nabierają rozumu i łapią frajera
jak katar. na wszystko mają serum i ostatnie słowo.
bez niczyjej winy, na czas określony, zachodzą w remisje.
kobiety po czterdziestce powinno się usypiać,

nie rokują poprawy.

autor

pirania67

Napisany: 2009-06-12 Dodano: 2015-02-28 06:40:00

Ten wiersz przeczytano 2330 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Wolny Klimat Ironiczny Tematyka O brzydocie Okazje Święto Kobiet

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie