Kocham wiosnę:)
Cudne są noce wiosenne,
gdy śledzę z okien domku
krążące gwiazdy promienne,
a drzemiąc, śnię o ...
Sen kończy słońce, gdy budzi
promieniem, co oknem wpada.
Wspomnieniem drogich ludzi
z niepokoju okrada.
Zaś wieczór rozpalony
czerwono, ma wzniosłą postać.
Słońce znika za gór trony,
by jutro znowu powstać.
Im słońca mniej, tym więcej gwiazd,
ich światło niebo stroi.
Płynący tajemniczo czas
skrytą samotność koi.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.