Kolacja w parku

Wiersz napisany w duecie z Remi S - pierwsza strofa - Remi S - - druga - /wanda w./ - i tak dalej naprzemiennie

Zaproszę dziś ciebie na kolację w parku,
jest tam taka knajpka, cudna pod gwiazdami,
zamówiłem stolik niedaleko lasu,
pójdziemy tam skarbie i będziemy sami,

Kusisz zaproszeniem patrząc czule w oczy,
pójdę więc z radością, choć czuję zmęczenie,
wiem, że będzie pięknie pod niebem srebrzystym,
w scenerii baśniowej, w twoim towarzystwie.

Zamówimy specjał, ich koronne danie,
gdy poczujesz zapach, od razu zgłodniejesz,
polędwiczki z wiśnią w musztardowym sosie,
widzę, że się cieszysz, cudownie się śmiejesz.

Śmieję się do ciebie, nie do polędwiczek,
cenię sobie bardzo, że się o mnie troszczysz,
wymyślasz wciąż nowe, smaczne rarytasy,
bawiąc wciąż rozmową, sumutki wnet przeganiasz.

Przecież wiesz, że dla mnie jesteś oczkiem w głowie,
cudowną królewną, miłości spełnieniem,
kocham cię nad życie, każdemu to powiem,
jesteś moim słońcem, ja twoim promieniem.

Cieszę się, że jestem dla ciebie królewną,
widzię w twoich oczach iskierki tańczące,
słodką obietnicę, tak miłości pełną,
jesteś czarodziejem i marzeń spełnieniem.

Zakończymy wieczór pod gwiaździstym niebem,
zapatrzeni w księżyc, pełni srebrne koło,
jak będzie nam zimno, wtulimy się w siebie,
pozbieramy z nieba gwiezdne złote runo.


Ty-y. / Warszawa dn. 30. 08. 2018. r.

duet autorski :

/wanda w./ i Remi S

autor

wandaw

Napisany: 2018-06-30 Dodano: 2018-08-30 21:39:03

Ten wiersz przeczytano 2319 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Sylabotoniczny Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie