kolor fiołków

...choć komentować nie mogę to czytam wiersze i oceniam...

słońce grzeje ciepło wkoło
brak mi ciebie białogłowo
idę ścieżką znaną nam
jest mi smutno idę sam

nawet strumyk ledwo płynie
jakby myślał o dziewczynie
gdy zrywałem jej kaczeńce
ofiarując kwiat w podzięce

bo uczyła mnie kochania
mimo mego narzekania
a jej ciało tak pachniało
że czyniłem to co chciało

oczy wielkie kolor fiołków
gdy szukałem w ciele dołków
dusza z ciałem były moje
tego chcieliśmy oboje

teraz ona jest daleko
hen za siódmą chyba rzeką
ale wróci tutaj do mnie
bo jej serce się upomni
za radością z sobą bycia
smakowania miodu życia

justyn

autor

justyn55

Napisany: 2008-05-24 Dodano: 2008-05-28 00:03:34

Ten wiersz przeczytano 973 razy

Oddanych głosów: 38

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie