Kropka
Niewyrzeźbiona w kamieniu
niezaklęta
w szlachetnym okręgu
w pajęczynie motyl
drży anemicznie
w przestrzeni
zamkniętych serc
dla dusz
gorzką prawdą
energią
linii płaskiej
w zaniku
by stać się
w końcu
brakującą kropką
-33-
autor
Kri
Dodano: 2023-10-22 16:29:05
Ten wiersz przeczytano 802 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
Mimo, że kropka jest znakiem końca, to jednak łączy
ze sobą zdania. Miejmy nadzieję, że nie jest to kropka
ostateczna.
Kropka jesieni, kropka deszczu, zawarta w zgrabnym
wierszu.
Abstrakcyjny sposób opisania czegoś ważnego. Czegoś,
co jest "w zaniku," co sugeruje, że jest trudno
zauważalne lub postrzegane przez innych. Okazuje się,
że kropka jest czymś nieoczywistym, czymś, co wyraża
jakąś istotną ideę lub uczucia trudne do uchwycenia.
Każdy z nas może być brakującą kropką i to jest główne
– moim zdaniem – przesłanie tego, enigmatycznego
wiersza.
(+)