ludzkość
zmarszczka na tafli wody
oddala się
za nią następna przemija
przeszłość nie jest niczym więcej
niż wspomnieniem przypływu uczuć
miłości wciąż pierwszych
radości i szczęścia
upadków i wzlotów
zazdrości i zdrady
przemocy i wzgardy
na ulicach wrze
postacie w przestrzeni czasu
nienawidzą się wzajemnie
w obronie miłości
i wolności
religijnych przekonań
i praw człowieka
to ludzie
wracają do domów
kąpią dzieci
przy wspólnym stole
dzielą się chlebem
w innym miejscu
głodny zasypia na gołej ziemi
ukrywa głowę przed gradem kul
*dziwny jest ten świat*
gdzie w szczelinie jawi się światło
widoczne a niewidzialne
a zaślepieni miłością własną
błądzą w ciemności
Komentarze (54)
Życie jest jak tafla wody. Marszczy się, gdy
przypływają uczucia, wygładza gdy odpływają.
Pozdrawiam Elu. :)
Świetny wiersz i jakze prawdziwy obraz
"człowieczeństwa" Ten sam człowiek i dwie odmienne
twarze.
Napradę nie świat jest dziwny, lecz ludzie.
Pozdrawiam serdecznie Roxi.
Ludzie i ich codzienność w mazi dobra i zła
pozdrawiam:)
Przeczytałam po raz kolejny,
tak ten świat jest dziwny,
bywa, że nawet straszny...
Wiersz bdb, d którego warto wracać...
Serdeczności ślę, Teresko,
jeśli mnie pamięć nie myli?...
Witaj Roxi:)
Wrażenie niesamowite po przeczytaniu Twojego wiersza:)
Pozdrawiam serdecznie:)
Ja też sobie przypomniałam i powtórnie z pochwałą za
dobrą obserwację świata.
Świetny wiersz, pozdrawiam
Wrocilem poczytac, nie moglem sobie tego odmowic..
Taki "zły" świat rodzi się z zazdrości.... z zazdrości
nawet o najdrobniejszy szczegół - to mentalność, która
rozwija się wraz z cywilizacją....
dziękuję za wizytę u mnie i za radę dopracowania
wiersza, lecz najprawdopodobniej nie czytałaś go
dokładnie.... nie napisałam "trzynastozgłoskowca",
zapraszam jeszcze raz w swoje progi a tam przeczytasz
moją odpowiedź ......
serdecznie pozdrawiam, życząc miłego dnia :)
Dziwny jest ten Świat a jeszcze dziwniejsi są
ludzie...
Zabieram wiersz ze soba jest nieziemski, ponadczasowy,
gratki...
Masz rację. Dziwny jest ten świat, wręcz szokujący, a
wiemy tyle co chcą nam pokazać.
Bardzo dobry. Nie wiem, jak to się stało, że mnie tu
wcześniej nie było :) Pozdrawiam :)
Tak wygląda rzeczywistość naszego dnia. Pięknie to
opisałeś w swoim wierszu. Pozdrawiam.
Ach ludzkość, nieokiełzana masa...