Lustro odbiło rysę
Lustro odbiło rysę,
w przestrzeń niewidoczną.
Tę ciemności dolinę,
niegodną i mroczną.
Patrz!
Tam rośnie nienawiść!
Czyjaś słabość znowu zabija,
wyrywa dzieci z łon matek,
tworzy nowe życia, złamane,
jak granatu odłamek.
Przed czasem oddaje śmierci niewinność.
Jacy silni mężczyźni powtarzają sobie,
że życia muszą nas nauczyć?
Kijem i pałką,
lufą karabinu,
alkoholu butelką,
będą nas wychowywać.
Będą gwałcić,
w szaleństwie swoim.
Zostawiając kolejne rysy,
na małych, nieskazitelnych lustrach.
Komentarze (8)
Potrzebny mocny przekaz, pozdrawiam serdecznie.
Solidne wersy. Potrzebne.
Pozdrawiam z uznaniem dla formy i tresci.
Lustro naszej cywilizacji pełne rys...
Tragiczny obraz dzisiejszego świata.
Mocny wiersz!
Bardzo wymowny.
Serdeczności przesyłam
Tacy jesteśmy jacy jesteśmy,
mądrzy i głupi, dobrzy i grzeszni...
Rządy siejące nienawiść, posługujące niby miłością do
Boga w swych poczynaniach za pomocą fałszu, obłudy
niszczą dobro i wzbogacają zło. Efekty takich zachowań
obrazują sytuacje opisane w Twoim wierszu.
Serdecznie pozdrawiam życząc milej, spokojnej
niedzieli :)
Tak na pobudzenie naszych elit
Za Markiem Edelmanem.
"Bo nienawiść dużo łatwiej wzbudzić, niż skłonić do
miłości. Nienawiść jest łatwa. Miłość wymaga wysiłku i
poświecenia".
Zgadzam się z kolegą stureckim. Uważam, że ludzkość
pozbawiona jest empatii i zrozumienia, czym jest
niewinność i słabszych, którzy winni być otoczeni
troską i opieką.
Pozdrawiam
Wiersz ukazuje surową prawdę dotyczącą przemocy i
nienawiści. Udana metafor ukazująca rany i
dolegliwości, które zostawia przemoc w życiu ludzi,
zwłaszcza dzieci. Z treści wynika, że nienawiść i
przemoc są dziedziczone przez kolejne pokolenia,
tworząc złamane życia. Mocna i potrzeba treść.
(+)