MAJ ARTYSTA

Nad strumykiem pośród łąki maj rozsiadł się w trawie.
Wyjął z torby wielkie pędzle i kolory pawie.
Nie w smak były mu szarości i zieleń zbyt zgniła,
Którą w spadku sroga zima ludziom zostawiła.

Postanowił wszystko zmienić, świat ubrać w kolory,
I odebrać mrocznej aurze nastrojowe zmory.
Najpierw zwinął w wielki kłębek nadmiar mgły znad łąki,
By w jej sidła nie wpadały radosne skowronki.

Potem dotknął wielkim pędzlem nieba pochmurnego
I rozjaśnił go domieszką błękitu pruskiego.
Domalował na lazurze śnieżno białe chmurki,
A ich brzegi przyozdobił w różowe fryzurki.

Wśród obłoków ręką mistrza umieścił słoneczko
Używając ciepłej ochry oraz ugru deczko.
Florze wcisnął całą tubkę majowej zieleni
Święcie wierząc, że ten kolor smutny nastrój zmieni.

Rzucił w trawę garść stokrotek kropiąc bielą łąki.
Między nimi gęsto rozsiał mleczu złote pąki.
A marzeniom, które z wiosną rwały się ku górze,
Na policzkach domalował uśmiech ciepłym różem.

Gdy już składał swoje pędzle po dobrej zabawie,
Czterolistną koniczynę ukrył w świeżej trawie.
Podaj rękę Mały Książę, róża wdzięcznie prosi,
Poszukajmy tego szczęścia nim je ktoś wykosi.

autor

Barbara Ponikarczyk

Dodano: 2009-05-01 00:06:04

Ten wiersz przeczytano 1509 razy

Oddanych głosów: 27

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie