Mam prawo

ach fatamorgano ... ile jest prawdy w Twoim wierszu i
jak tu kochać tą Ojczyznę gdy młodzi pracują jak
niewolnicy za marne grosze ... a to miałem szczęście
pracowałem za itd ... były premie inne nagrody
podnoszone stawki i mam emeryturę jak się patrzy ... a
dziś jak mówisz o stawce to masz papiery do zwolnienia
... bo ośmieliłaś się czy ośmieliłeś wspomnieć o
podwyżce ...można tylko śpiewać ukochany karaj...
umiłowany kraj i uciekajcie młodzi bo Ojczyzna
odbierze wam wszystko ...

dużo emocji...masz prawo milczeć i od tej pory co
powiesz będzie użyte tylko przeciwko Tobie;)+:)
pozdrawiam serdecznie

Witaj. Tak jak w kazdej milosci, rowniez i tej do
Ojczyzny, nie zawsze rozumiemy, nie zawsze sie
zgadzamy ale pomimo wszystko kochamy z calym balastem
jaki ze soba niesie. Dobry wiersz. Moc serdecznosci.

Dzięki Bogu, że nie jesteśmy stadem baranów, każdy
może myśleć samodzielnie. Ważniejsze jest to, żeby
jakoś się dogadywać i nawzajem nie pozabijać :(
Pozdrawiam :)

Coraz mniej białego, coraz więcej czarnego...pzdr

Lecz nie odwracaj sie do Niej plecami
wszak to jest jedna, nasza, jedyna
a może kiedys na słowo:Polska
będziesz znów dumna,nie zrzednie Ci mina.

Mam przecież prawo myśleć co chcę,
znów może mamy złego kierowcę.

tak niestety trudno się połapać
pozdrawiam:)

...cóż tak jak piszesz, jesteśmy czarni i biali, zatem
szarzy, a czegoż można oczekiwać od szarości...
pozdrawiam i na "flaki" zapraszam:))

Masz rację Anno, coraz trudniej :(
Stello-Jagódko :*)
Pozdrawiam weekendowo, idę na duszonki, mężuś
przygotował :)

Ano tak to jest.
Pozdrawiam:)

trudno sie połapać...