MEANDRY ŻYCIA
Życie jak rzeka płynie wartkim nurtem.
Mija przeszkody nie do pokonania.
Nie igraj z losem, bo otworzy furtkę
w pustki otchłaniach.
Zaufaj Bogu, nie trać wiary w ludzi.
Rozluźnij dłonie zaciśnięte w pięści.
Z sercem otwartym zawsze ufność
wzbudzisz
- nie żądzą zemsty.
Świetlaną przyszłość skrywa woal cienia.
Prestiż wyboru - czy szczere intencje?
Dobra orężem wypełniaj marzenia,
by schwytać szczęście.
Dostrzegaj piękno w rzeczach małych,
błahych.
Pielęgnuj w sercu prawdziwe wartości.
Okaż uczucia - skryj dumę - potrafisz
w imię miłości.
Głupie niuanse niech pójdą w niepamięć!
Beztroską chwilą rozpłyń się w
zachwytach.
Komu pomoże niepotrzebny zamęt
w meandrach życia?
autor
ewciaw1963
Dodano: 2013-02-26 11:29:45
Ten wiersz przeczytano 2225 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (21)
...nie należy igrać z losem ,zgadzam się z tobą,bo to
użnie w życiu bywa,ciekawa forma wiersza lekko się
czyta... pozdrawiam.
Madrze i pieknie:)+
dokładnie tak, Ewuniu :-) bardzo ładnie i mądrze :-)
Recepta na udane życie połączona z pytaniem
skłaniającym do refleksji nad własnym. Dla mnie ładnie
i saficko. Pozdrawiam :)
Mądre życiowe wskazania.
Dzięki,/ plusik/.
Wzbudza do refleksji, wart zapamiętania. Cieplutko
pozdrawiam