Mgła
Czym jest dzisiaj mgła?
Kropelką wody gdzieś tam w powietrzu,
czy ludzkim wnętrzem z łzawym jej
cieniem,
a może frazą niechcianych bogów,
poutykaną w wieczne strapienie?
Buszuję myślą wśród chorych i chromych
opadam lustrem i wgryzam się w ląd,
spostrzegam dziwy i różne stwory
i nie wiem kiedy ktoś z nas zrobił błąd.
Piaskiem północy zakrywam dziś oczy,
może w drobinach odnajdę sens słów
- kto stworzył ludzkość, skąd mroki
nocy,
dlaczego w świecie tak wiele jest burz?
Mgłą nasycone drzewa istnienia
nie widzą ścieżek w magiczny nasz świat,
tylko Pan w niebie, w chwili tworzenia
wiedział co czyni i wpisał nam w kadr.
Mrokiem okryte dusze błądzące
giną z potrzeby wśród wielu dziś spraw
i tylko chmury patrząc na rosę
z niej wyczytują istotę tych prawd.
Dla mnie, dla niego, a może i ciebie
mgła jest zjawiskiem normalnym, prostym
jednak wpadają myśli sąsiednie
i nic już nie wiem, i nic nie powiem.
28.05.2011
Wizualizacja http://www.youtube.com/watch?v=tqnEOST2lrE
Komentarze (21)
Dobry wiersz!
SUPER :-) wizualizacja też :-)
Mariolu wszystko co na ziemi jest przemijającą mgłą,
marzenia mrzonką, myśli pragnieniami. Co z tego mamy?
Jedynie tyle, że Ci po nas zostaną będą wspominać nas
mile. Taką mam nadzieję. Zatrzymał mnie Twój wiersz i
skłonił do zadumy. Pozdrawiam :)
Mgłą jest jutro, czasem wczoraj i tylko oby nie dziś!
Pozdrawiam!
Z wiersza wnioskuję że myślisz i o mnie
misiaalo,wiersz refleksyjny,we mgle
błądzimy,przedzieramy się przez nią,różne ona ma
oblicza.
Mgłą nas wiele systemów chce poić, aby nas potem lekko
wydoić.