Mimochodem

Witaj,

z tych trzech Autorów znam dwoje - nie znam Anny
Bikont.
Twoje refleksje są cztelne (dla mnie) i oznaczają
szczególną wrażliwość Autorki tych wersów i wszystkich
Czytelników ktorzy do podobnej Literatury sięgają./+/

Pozdrawiam serdecznie.

wiersz zatrzymał mnie, skłonił do refleksji
piszesz takie utwory Aniu koło których trudno przejść
obojętnie
tak, są bardzo prawdziwe
bo piszesz je sercem a nie tylko piórem
POEZJA absolutnie na +

Piękny wiersz Aniu.
Oprócz szkolnej lektury ,, Zdążyć przed Panem Bogiem"
nie znam innych dzieł literackich Hanny Krall.
Widzę, że temat Holokaustu autorka równie mocno
poruszyła, co temat warszawskiego getta z opowiadań
Marka Edelmana, skoro zainspirowało Cię to, do
napisania tak smutnego wiersza.
,,Ilse śpiewała dzieciom piosenki,
bo wtedy wchłonie się więcej gazu.
Wszystko potrwa krócej i będzie łatwiejsze" ten
fragment szczególnie przejmujący.
Pozdrawiam ciepło Warmiankę.

W życiu nic nie jest pewne poza śmiercią, a i walizka
zostaje za progiem...Pozdrawiam Anno

Nie czytałem... Ale Twój Wiersz jest dla mnie bodźcem
do przeczytania... Choć zdaję sobie sprawę, że nie
będzie lekko, bo to Hanna Krall... "Czerwień da się
opisać tylko w rodzimych językach"... To puenta, nad
którą należy się dłużej zastanowić... Bo człek do tej
pory myślał, że ten kolor dla wszystkich taki sam...

Pozdrawiam ciepło.

Swoisty, trudny kolaż tematyczny: literatura Goethe,
historia Ilse, epizod Wiesi, codzienność. Treść
sugeruje, że miłość jest grą, która może wygasnąć, a
życie może zmieniać się w sposób niespodziewany. (+)