Mój los

Ten wiersz jest sonetem, naprawdę wysilałam się nad jego napisaniem.Nie trudny był dla mnie temat, lecz samo wymyślanie rymów no i ta średniówka...

Samotna, porzucona, wszyscy odtrącili,
Wierni są przyjaciele, jednak zostawili.
Rodzina nie pomogła, znowu porzuciła,
Smutnego mego serca, nigdy nie wielbiła.

Sytuacja jest trudna, ale ja wytrzymam
Cierpienie zawsze znoszę, i teraz przetrzymam.
I zawsze tak niewiele, do szczęścia brakuje
Jest już bardzo blisko mnie, ale odlatuje...

Człowiekowi zostaje, za szczęściem nie gonić
Ono samo przybędzie, by waśnie pogodzić,
I siądzie cichuteńko, na twoim ramieniu.

Pozostaje ci czekać, w zwykłym życia cieniu,
W teatrze marionetek, nasz los osądzany,
Mój został najwidoczniej, na klęskę skazany.

autor

Justysia:)

Dodano: 2006-12-22 15:08:20

Ten wiersz przeczytano 520 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie