Moje pory roku
Beztroskie życie,
w wiosennym rozkwicie,
w ramionach Mamy poznawałam świat.
Radośnie mijały dziecięce chwile,
niczym na łące fruwające motyle,
pięknie pachniał maj.
Tak dorastałam do wyśnionego lata,
gdzie gorąca miłość miała serca splatać,
a dusza walca grać.
Choć prysł czar młodzieńczych marzeń
i bywały burzowe dni, jestem dumna
z owoców zebranych jesienią.
Mam wiele powodów, by cieszyć się
życiem i wierzyć skrycie w lepsze jutro.
Bo wiara, nadzieja i miłość,
wciąż dodają mi sił.
A gdy nadejdzie życia kres
i niemoc mnie ogarnie,
Jezu proszę,
przeprowadź mnie na drugi brzeg...
Pożółkłe listy po sobie zostawię.
/EN/
autor
Isana
Dodano: 2022-05-11 23:36:49
Ten wiersz przeczytano 1971 razy
Oddanych głosów: 38
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (36)
dalem plusa
Pięknie w ciekawych kolorach o udanej zabawie w życie
która nadal jest w rozkwicie. Wraz z Lidzią
serdecznie pozdrawiamy życząc zdrowia,
szczęścia, pomyślności by radość w sercu i uśmiech
na twarzy miały ochotę u Ciebie zawsze gościć :)
Witaj Eluś:)
Czy Ty się już gdzieś wybierasz:)
Jeszcze czas, na szczęście cieszysz się życiem i to
jest najważniejsze:)
Pozdrawiam serdecznie:)
Piękne przejście przez pory roku, odmierzające czas
własnego życia. Podział życia na trzy pory roku,
zatrzymanie się w jesieni.
I ta jesień taka piękna, optymistyczna.
Bardzo piękny wiersz, chciałoby się powtórzyć piosenkę
Edith Piaf pt. "Nie żałuję".
Takie właśnie przesłanie niosą te piękne wersy Twojego
wiersza.
Oprócz listów zostaną także wiersze do czytania w
zimowe wieczory.
Przeczytałam kilka razy.
Pozdrawiam serdecznie
Piękna melancholia z nadzieją i z miłością. Pozdrawiam
Elu :)
Bardzo pieknie i mądrze...
Podoba mi się duża dawka optymizmu w wierszu, pełnego
nadziei na lepsze jutro, gdzie nadal jest miejsce na
wiarę i miłość, a co do końcówki, każdy chciałby
spokojnego końca, tak myślę, aby przejść łagodnie na
druga stronę, myślę, że najgorsze jest cierpienie,
często nim ono nastąpi.
Ale póki co cieszmy się życiem i piękną wiosną :)
Pozdrawiam serdecznie, Elu, z podobaniem dla wiersza
:)
Rozbudzająca wyobraźnię melancholia.
Wiersz skłania czytelnika do refleksji nad istotą
życia.
Pozdrawiam
Marek
Ładnie Elu to ujęłaś. Z prawdziwą melancholią zostawia
wiersz czytelnika.
Niech ON będzie nam przewodnikiem od narodzin do
śmierci, tylko tak, nawet jeśli zbłądzimy, wrócimy na
dobrą drogę :-) Isano, wspaniale :-)
piękny refleksyjne wiersz pozdrawiam Elu
Mądry, retrospektywny wiersz. To bezcenne móc stanąć
przed lustrem i pomyśleć, że przeszło się przez życie
godnie i wartościowo.
Pozdrawiam :)
Piękne podsumowanie życia i ładna melancholia w
wierszu.
Pozdrawiam serdecznie :)
Piękny wiersz podsumowujący wędrówkę przez życie z
wiarą i nadzieją na przyszłość. Udanego dnia z pogodą
ducha:)
Piękne podsumowanie minionych pór i lat z nadzieją i
wiarą w przyszłość :) Pozdrawiam ciepło Isanko :)