Moje pragnienia...Moje marzenia...

Zagubiona posród tłumu,
stoję samotna, wpatrując się w niebo gwieździste i marzę...
Marzę o ostatnim dotyku dłoni twoich, ostatnim pocałunku, na tamtej pamietnej ławce w parku, gdzie kiedyś był ten pierwszy, pragnę poraz ostatni wpatrzona w twoje usta słuchać, gdy mówisz jak bardzo mnie kochasz i potrzebujesz.
Twoje ostatnie spojrzenie było takie chłodne i ponure pełne żalu i zwątpienia.Potrzebuję na pożegnanie tych iskierek w twoich oczach, by dały mi odwagę, aby żyć bez Ciebie gdzieś w oddali, zaszyć się w kącie i nie parzeć na Twoją miłość do tamtej dziewczyny i nie kochać Cię tak bardzo jak teraz kocham bo to mnie rani...

Te pragnienia się nie spełnią, ale przekonałam się, że marzenia często dodają nam odwagi i swym pięknem pokazują życie od tej najpiekniejszej strony...

autor

Promyczek Słonka

Napisany: 2005-12-28 Dodano: 2005-12-28 01:24:13

Ten wiersz przeczytano 1306 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nienumeryczny Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie