Na rożku księżyca
znowu na rożku księżyca siedzisz
och nie zaprzeczaj dobrze to wiem
i sobie kiwasz jak małe dzieci
pantofelkami raz w tę raz w tę
aż mnie skusiłaś abym tuż obok
siadł na krawędzi i tak jak ty
na przemian lewą i prawą nogą
machał w powietrzu to w przód to w tył
całkiem nieśpiesznie choć pełnia blisko
i trzeba będzie zeskoczyć już
lecz się nie martwmy wcale tą myślą
bo przecież wkrótce kolejny nów
Andrzej Kędzierski,Częstochowa
05.09.2016.
autor
andreas
Dodano: 2016-09-23 16:06:46
Ten wiersz przeczytano 1342 razy
Oddanych głosów: 40
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (41)
Już tu byłem zapraszam deo siebie na limeryki. Bo mnie
wczoraj poszczułeś. Miłego dnia.
Od nowiu do nowiu...niektórzy potrafią suę tak huśtać
całe życie...ciekawe spostrzeżenia z humorem
splecione...pozdrawiam serdecznie
uroczy:):)miłego:)
Cacuszko ci wyszło.Rozmarzyłeś.Pozdrawiam.
ujmujacy, w tresci i formie,
prawie jak ten o pelni Galczynskiego:)
milego, Andre
Te pantofelki kiwające się na rożku księżyca i
leciutki humorek, fajnie to obmyślone:) Pozdrawiam
serdecznie.
Śliczny, leciutki wiersz wiersz machnąłeś Andrzeju!
Pozdrawiam :)
Sympatycznie i z humorem :)
Pozdrawiam Andrzeju
Co też takiego z tego machania
Wyniknie nocą, kiedy przesłania
zdrowy rozsądek światło księżyca,
a w nim schowana jest tajemnica,
bo czyż nie cierpi biedna dziewczyna,
gdy sierp księżyca w... tego... się wrzyna
mimo, że nogi falują z panem,
na ostrzu nowiu ma prze...chlapane.
Fajnie machnięty wiersz!
Pozdrawiam :)
utwór pisany post factum,skoro 1 września był nów
a 1 października księzyc na nowiu będzie znów
zaś 16 września była całkowita pełnia
to 23 ostatnia kwadra właśnie się wypełnia
i wrazie ciężarnej wpadki/Boże drogi!/
sprawdzić by trzeba kto komu przyprawił rogi..
Uśmiechnąłeś.Zobaczyłam te merdające nóżki na
rogaliku.Pozdrawiam.
Księżyc się buja już pierwszej kwadrze,
Ta, co tam siedzi w Miesiąca kadrze
nóg swym powabem niech mmnie zachwyca.
Ta księżycowa, piękna dziewica.
Lecz też okazać się szybko może,
Że z dziewicami ciężko, Mój Boże.
I tylko księżyc z dziewiczym blaskiem
Buja nogami tuż tuż nad laskiem.
Bardzo ładny wiersz, andreasie.
Miłego wieczoru:)
a to troszkę razem posiedzicie;)