Na rozstaju

"Na rozstaju"

Rozwidlone drogi nęcą
nieznajomą dalą.
Która będzie moją klęską?
Która mnie ocali?

Drogowskazem- smukła sosna,
cichy szept strumienia
na rozstaju. Będę szukać
silnego ramienia,

które wesprze. Jaki człowiek
dłoń pomocną poda?
Jaki żywioł mnie pochłonie-
ogień to czy woda?

Czyje oczy mrok rozproszą
w dalekiej podróży?
Czyj głos zbudzi ze snów strasznych
i uciszy burzę?

Każdy krok niepewnie stawiam.
Podejdź. Podaj rękę.
Z tobą już się nie obawiam,
co jest za zakrętem.

autor

olina

Napisany: 2017-01-18 Dodano: 2017-01-18 15:36:45

Ten wiersz przeczytano 1088 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie