Nadzieja

Witam Was kochani i serdecznie pozdrawiam, życząc miłego niedzielnego wieczorku. Pięknie dziękuję, za sympatyczne komentarze i wsparcie (jeśli chodzi o zdrowie córki).



N adzieja to nasza przystań
A także opoka zwątpienia
D rzwi do niej, to nasz upadek
Z amczysko prawie w płomieniach.
I gaśnie wszystko z dnia na dzień
E ksplozja wciąż emanuje
J estestwo prawie zawodzi
A patia wkrada się, knuje.
M arnuje się wszystko dokoła
A może tak tylko się zdaje
T orami gdzieś na orbicie
K osmos zaczyna być rajem.
A trament już nie chce pisać
G łowa aż boli od wrażeń
Ł ut szczęścia przebrał już miarę
U topią spóźnionych marzeń.
P ędzi więc pociąg z otuchą
I mija trudne przeszkody
C hcąc jakoś to wynagrodzić
H artuje ducha, zbyt młodym

autor

Isia05

Napisany: 2017-05-21 Dodano: 2017-05-21 19:17:19

Ten wiersz przeczytano 902 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie