Najprawdziwsza bajka

Dziadek siedzi w fotelu i pali sobie fajkę
wnuczek go prosi o bajkę ale prawdziwą

Dlaczego ludzie patrzą na siebie krzywo
poniżają innych słowami które ranią
dlaczego tamta pani obraża tą panią
a ten pan znów pluje na tamtego pana

Brzydkie słowa słychać wszędzie od rana
ciągle się ludzie dzielą na dobrych i złych
smutek w sercu nosimy dzisiaj przez tych
którzy kiedyś byli przecież inni

Tacy jesteśmy teraz niegościnni
drzwi zamykamy przed innymi
dlaczego nie jesteśmy mądrymi
jak nasi sławetni przodkowie

Dziadek podrapał się po siwej głowie
i tak na to odpowiada w swojej mowie
tuląc wnuczka do serca miłości gestem

Najważniejsze jest aby jakim jestem
powiedzieć samemu i tylko przed sobą
czy pamiętam o walczących z chorobą

czy niczego mi nie wyrzuca sumienie
czy rozumiem ból innych i cierpienie
i nie przechodzę obok krzywd obojętnie

czy tylko urazy chowasz w sercu skrzętnie
nigdy mój wnusiu nie rób także żadnej listy
nie dziel nie oskarżaj tylko sam bądź czysty
i z uśmiechem rozjaśniaj innym świat

Chętnie słuchaj mądrych i cennych rad
pomagaj innym zawsze w potrzebie
musisz po prostu dziś zacząć od siebie

czy jesteś wnuczkiem synem czy córką
posprzątaj najpierw własne podwórko

autor

Maciek.J

Napisany: 2021-01-03 Dodano: 2021-01-03 10:20:52

Ten wiersz przeczytano 891 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie