Nasz obraz
Jak obrazek nasze życie,
jego cienie i nastroje.
Na pierwszym planie my,
na tle licznych szarych dni.
Dalej w głębi jakiś kontur,
bez znaczenia dla obrazu.
Są postacie nieistotne,
by zapełnić tylko tło.
One mają swoje cienie,
inny wymiar spraw.
Jedno słońce nad wszystkimi,
ono daje ciepło nam.
autor
AnnaX
Dodano: 2014-12-12 00:26:37
Ten wiersz przeczytano 1079 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (27)
Ciekawie, ciepło, pozdrawiam:)
Pięknie o życiu w cieple i miłości.Pozdrawiam
serdecznie.
Tak, słonce, energia...świetny wiersz
bardzo ciekawy ciepły wiersz pozdrawiam
WN dziękuję za podpowiedź:):)
Nie dość, że ogrzewa, to jeszcze zupełnie
bezinteresownie każdego i biedaka, i bogacza:)))
Ps. Troszkę mi w pierwszej linijce zgrzyta "Jak
obrazem..."
"Jest obrazem" lub "Jak obraz..." ewentualnie "Jak
obrazek"? Pozdrawiam:))
:)
:):) Pomyślę co tu zmienić:):)
Dzięki za wizytę.
Hermesiku-dla ciebie też słońce świeci.
tańcząca z wiatrem-dzięki za wychwycenie powtórzeń.
ilonka-Tak, sensem życia jest miłość.
Postacie w tle tez sa wazne ale najwazniejsza w tym
wszystkim milosc dwojga:-)
Wybacz literówkę sporo,i powtórkę słowa tylko,tylko...
Dobrej nocy Aniu:)
Ciekawa refleksja,to prawda,że są postaci które są
tylko tylko tłem,a są też takie,które są dla nas
istotne,jednakże dla wszystkich nas świeci to samo
słońce,wbrew pozorom mamy tez spor ze sobą
wspólnego,nawet gdy się różnimy...
Zastanawiam się czy powtórka świeci jest celowa?
Jeśli nie,to można napisać
tylko słońce mocno świeci...
Pozdrawiam Cię Aniu serdecznie:)
Świeci słonkomnie przestanie bo słoneczko kofa
Anie;):)