Nasze potknięcia
Nieustannie błędy w życiu popełniamy
one nas uczą jak więcej mieć pokory
by się nie dać zamknąć w ciasne ramy
by się stać coraz mniej na duszy chorym
doskonałość nie jest naszą ludzką cechą
więc nie wymagaj od siebie zbyt wiele
powoli do przodu idź oddając się uciechom
lepszy na duszy choć starszy na ciele
brnąc z uporem i uśmiechając się cicho
pamiętając o swych małych potknięciach
duszę wolno zmieniając i walcząc z pychą
miłość sensem i choć trudne to do
pojęcia
ona do serca przytuli wszystko wybaczy
ze złych doświadczeń nas uczy jak żyć
serce rozgrzeszy i dopomoże w rozpaczy
niech się snuje w miłosnej opowieści nić
autor
jaro 37
Dodano: 2014-12-14 12:09:40
Ten wiersz przeczytano 1339 razy
Oddanych głosów: 42
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (43)
-- nikt nie jest idealny, a błędy po to są, by
wyciągnąć odpowiednie wnioski..
- pozdrawiam bardzo, bardzo ciepluteńko :)
Wystarczy być po prostu człowiekiem a nie wilkiem, a
takich często spotykamy na swojej drodze życia. Czas
Adwentu pozwala zastanowić się nad samym sobą.
Pozdrawiam Cię Jaro przedświątecznie.
Nikt nie jest doskonały, więc czym prędzej to
zrozumieją wszyscy, tym lepiej nam będzie na świecie.
Pozdrawiam
Do poprawy 'nieustannie i 'naszą'
Bardzo dobra refleksja i mądra, dzieki tym potknieciom
doskonwlimy sie i abysmy tylko chcieli z nich brac
nauke:-)
Bardzo dobry refleksyjny wiersz pozdrawiam
nauka życia to najcięższa z nauk, pozdrawiam
serdecznie
bardzo dobry refleksyjny ...masz rację uczymy się na
błędach ...potykamy i podnosimy się by być silniejszym
:-)
pozdrawiam serdecznie ...
delektuję się twoją poezją w tomiku który wspólnie
wydaliście - gratuluję;-)
Ładna refleksja, pozdrawiam:)
Jarku, wielką cnotą jest uczyć się na własnych błędach
i wyciągać z niego wnioski. Nie warto dążyć do
doskonałości jeśli nie kocha się siebie.
Pozdrawiam serdecznie
Dziękuję za korektę grusz-elu . Pozdrawiam .
świetny przekaz do refleksji...koń ma cztery nogi i
się potknie:) miłego dzionka
"Zamiast sie nieustannie krytykowac, potraktuj siebie
jak kogos, kogo kochasz. I jeszcze jedno: pogodz sie z
tym, ze kazdego dnia na pewno cos spieprzysz." - taka
oto sentencje ostatnio znalazlam w sieci. Latwo
pogodzic sie z mysla, ze kazdy jest niedosknaly. Ale
ja!? To okazuje sie byc trudniejsze do zaakceptowania.
:)
PS. Do poprawy:
*chorym
*uciechom
Piękny refleksyjny wiersz który zatrzymuje
Z ogromną przyjemnością przeczytałam
Pozdrawiam serdecznie i życzę radosnej 3 niedzieli
Adwentu :)