Nie powiem żegnaj...
Choć czas się żegnać - nie powiem żegnaj
i do widzenia nie powiem też.
Miłości z serca nie da się wyrwać,
ona wciąż żywa - czy chcę, czy nie.
Pachnie wciąż wiatrem i tuberozą,
znów widzę w oczach ten dawny blask.
Po barwnej tęczy biegnę do nieba
i znowu kocham jak pierwszy raz.
Nie powiem żegnaj - toż żyjesz we mnie,
w moich wspomnieniach, w motylich snach,
wierszem szeleścisz, śmiejesz się
ciągle,
wiem, że mnie kochasz - jak pierwszy
raz.
Nie powiem żegnaj, czy do widzenia,
gdziekolwiek pójdę wciąż widzę cię.
Jak ptak powracasz wciąż we
wspomnieniach,
na skrzydłach wiatru odwiedzasz mnie.
Dopóki kocham - dopóty wierzę,
w czasoprzestrzeni spotkamy się.
Jest takie miejsce i ja w to wierzę,
na moście z tęczy znów ujrzysz mnie.
Ty-y. dn.: 04.08.2022 r.
//wanda w./ -- Wanda Maria Wakulicz//
wandaw
Komentarze (31)
Sentymentalne wersy. Nieco smutne, ale pokazujące
równocześnie drogę... Pozdrawiam serdecznie.
Przepiękna melancholia, cudne wersy, jak zwykle,
Wandziu. Pozdrawiam serdecznie :)
Piękne melancholijne wersy.
Dalej za Annną2.
Pozdrawiam serdecznie.
Non omnis moriar"
Też wierzę, chcę wierzyć że kiedyś spotkam tych
których kocham.
że człowiek nie wszystek umiera.
Też nie lubię pożegnań...
Piękna melancholia Wandziu:)
Pozdrawiam cieplutko
Zawsze umiesz zauroczyc wersami, Wando. +++
Pozdrawiam cieplo. :)
Cudna ta twoja poezja :-)
Urocza, poruszająca serce melancholia.Serdecznie Cię
pozdrawiam.
Przepięknie i poruszająco.
Pozdrawiam serdecznie :)
Piękny wiersz, Wandziu
z nostalgią w tle,
pozdrawiam Cię ciepło i jak zwykle
plus za wiersz zostawiam.
Pieknie piszesz.
Nie mówię żegnaj, lecz do widzenia!
Głos mój i szacun jest twój!!!!!!
Wando piękna, poruszająca serce melancholia,
pozdrawiam ciepło i ślę serdeczności.
Przejmująco pięknie, czuć prawdę, a tylko ona poraża.
Serdecznie pozdrawiam. M
Witam i pięknie dziękuję Krysiu i Kri.
Pozdrawiam serdecznie, życząc spokojnej nocy :)
Urzekłaś wierszem,
rezonują struny,
bardzo, bardzo na Tak,
pozdrawiam serdecznie:)