Nie pytaj
Nie pytaj mnie, dlaczego patrzę
tam, gdzie horyzont rankiem drzemie,
dotykam skóry tak jedwabnie.
Usta zamilkły. Sama nie wiem.
Nie pytaj, czemu szumem morza
upajam zmysły i namiętnie
deszczem pieszczoty ciebie wołam,
aby obudzić to, co senne.
Są dni, gdy słowa nieco bledną.
Nie warto pytać znów, dlaczego.
Nie zawsze kryją prawdy sedno.
Melodią serca odpowiedzą.
autor
magda*
Dodano: 2014-06-26 10:48:28
Ten wiersz przeczytano 1093 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
Pięknie Magdo:-)
Bardzo ładnie Magdo. Serce wie:). Pozdrawiam
serdecznie:)
Nie trzeba pytać, czasem wystarczy po prostu że jest
się razem.
Pozdrawiam:)
i ja powiem - ładnie
Nie zapytam tylko powiem bardzo ładnie.