Nie tylko o kotach

Wiosną się odradzamy do życia
Ślę serdeczności Arku:)

Tak umierać wiosną to jak odrodzenie:)
Niesamowity wiersz...
Pozdrawiam serdecznie:)

Zatrzymuje. Bardzo potrzebny wiersz, do głębszego
zastanowienia
I refleksji. Podobaśkę zostawiam.

Jak zawsze jestem pod wrażeniem.
Pozdrawiam serdecznie Bordowy:)

Znakomity.

Ooo, jak tu dużo wiosny-już wszystkim się (jej) chce
;)

Nie każda jednak musi być przyjazna.
Może ma to związek z przesileniem wiosennym, choć to
mija, a Twoje refleksje nie dają takiej nadziei.
W obliczu pogłębiającej się marnoty tego świata, braku
tolerancji i akceptacji dla inności oraz ogólnego
parcia na szkło - niedługo, co wrażliwszym osobnikom
(do których niechybnie też się zaliczam) - nie będzie
się chciało wstawać.
Po co? By umrzeć za dnia?

Martwi mnie ten stan rzeczy i ludzie, którzy wyznają
zasadę "grunt to się nie przejmować".
Szybko przyzwyczajają się do bylejakości i to
najbardziej mnie przeraża...

Ale idzie kolejna wiosna, która rodzi nadzieje.
Może jeszcze nie wszystko stracone...

Pozdrawiam z podobaniem dla wielowątkowej treści :)

Świat stanął na głowie. Wszyscy jesteśmy tacy sami, a
pozmykaliśmy swoje serca na innego człowieka.
Dobra poezja i przekaz. Pozdrawiam ciepło Arku :)

Witaj Arku.
Świetna robota, wiosna to przecież czas w którym
wszystko może się wydarzyć, to czas upadków i wzlotów.

Miło było poczytać "Ciebie" w takiej odsłonie.
Pozdrawiam
;)

ooo... aż mi szczęka opadła z wrażenia :-o w szoku
jestem, takie dobre :-)

Wiele refleksji i smutnych a wręcz dramatycznych
przmyśleń przemycasz w miniaturkach
Mi wiosna kojarzy się z odrodzeniem z nowym zyciem a u
Ciebie odwrotnie Arku.
Domyslam się że to co od dwóch lat się dzieje a teraz
jeszcze nasila nie nastraja optymistycznie W marcu
ogłoszono pandemię a teraz na wschodniej granicy nie
wesoło i licho wie co nam wiosna przyniesie
Pozdrawiam serdecznie Arku z nadziją na piękną zieloną
wiosnę bez zawieii

Witaj Arku!
Rzeczywiście, 'Nie tylko o kotach'.
Ciekawie i tak wręcz obrazowo.
Dziękuję i serdecznie pozdrawiam.
Ps. Cały czas jestem w Polsce, aczkolwiek zmieniłam
miejsce zamieszkania:)

Wiosna to początek wszystkiego ale ona może też być
początkiem końca...trafnie ujęty temat...pozdrawiam
Bordo...

amarok, byłem głodny jak wilk Twojej opinii. :):)

Olu, patrząc okiem pesymisty na to, co się dzieje, to
widzę, że świat raczej zmierza ku zagładzie. Ale,
szanuję również Twój punkt widzenia. :):)

Arku, nie powiem umiesz w pleść w wiersz wszystko, co
tak naprawdę może wiosną przydarzyć się, mhmmmmmmmm
wiosna pobudza wszystko i wszystkich do życia, czyli
świat zaczyna odradzać się i nie tylko;)

Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i uśmiech zostawiam,
Ola:)