Nie umiem zapomnieć

Celnie oddałaś Halszko stan ducha, w którym słowa
ukamienowały uczucie...

Czemu człowiekowi wydaje się, że jak poniży drugiego
sam będzie "wyżej". Ot, przewrotność życia...
Pozdrawiam :)

Słowa niszczą człowieka. Dotykają jego duszy, są
dobrodziejstwem, ale też przekleństwem. Potrafią ranić
do żywego. A złe słowa bolą nas najbardziej gdy
wypowiadają je, ci których kochamy.
Piękny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie

Słowo raz rzucone żyje w przestrzeni i wciąż powraca
echem,
odgradzając,
pozdrawiam serdecznie:)

Też za Mgiełką.

Tak konkretnie wyrażony w słowach jest ten wiersz..
wiele mi przypomniał, ale to dobrze! Tak bardzo
prawdziwy, podoba mi się ostatnia strofa w której czuć
takie “wychłodzone warunki” panujące wśród tych osób,
a wręcz sytuację, którą się nie da zmienić na lepsze.
Podoba mi się ten wiersz zwłaszcza ta tematyka
uderzyła we mnie

Za Mgiełką. Dobranoc Halszko:)

Trudno zapomnieć o krzywdzie, kiedy rani nas kochana
osoba. Pozdrawiam :)

Smutny, bolesny wiersz...
Zawsze pozostaje zadra w sercu. Pozdrawiam Halszko
serdecznie :)

Ani wymazać z pamięci, ani zapomnieć się nie da i z
tym cholerna bieda.

Wybaczyć można, ale słowa wryte w serce, duszę- dalej
krwawią, niczym sztylet wbity.

Pozdrawiam Halinko serdecznie :-)

Takie wiersze bola i to bardzo...

Znam taki ból, który w sercu tkwi mimo, że minęło
wiele lat. Przebaczyłam, ale nigdy nie zapomnę krzywdy
i upokorzeń. Pozdrawiam serdecznie, życzę siły.
Spokojnej nocki:)

Dziękuję za sokole oko Panie Bodku. Poprawiłam.
Pozdrawiam serdecznie :)

Mocne emocnie emanuja...
Zapomniec... mozna... chyba.
Wybaczyc jest zdecydowanie trudniej.

"o jed(e)no slowo" wers #7.
('e' sie zaplatalo).

Pozdrawiam Halinko cieplo. :) /+/

Wystarczy jedno rzucone słowo
wypowiedziane w nerwach i złości
oboje patrząc na siebie wrogo
niszczą w swych sercach resztki miłości

Pozdrawiam :)