Nie zdążyłam

Bardzo piękna tęsknota i wielkie uczucie. Pięknie
opisane!

wszyscy idziemy w tym samym kierunku więc na pewno
spotkasz ukochanego żeby mu powiedzieć wszystko co
masz do powiedzenia...

nie zdążyłam, zakochać się, biegłam nie wiem gdzie- i
tak to bywa-pozdrawiam

dogonić kogoś,kto odszedł w kierunku nieba możemy
dopiero gdy sami przekroczymy życia kres...

bardzo wielki smutek Nie zdążyć i biec do nieba W
wierszu jest tęsknota i żal,a jednocześnie nadzieja,że
kiedyś dogoni się wymarzone Piękny

Naprawdę nie zdążyłeś? Podoba mi się wymowa wiersza.

Nie zdążyłam...pamiętam/ do dziś serce płacze/
Myślałam...zaczekasz...jeszcze Cię zobaczę/
Przybiegłam zdyszana..pełna wiary w Ciebie./ z trawy
na mnie patrzysz.../ spotkamy się ? nie wiem...

nie martw się piszesz ciekawie( nie smucisz tak jak
ja)pozdrawiam

Autor podaje stary wiersz, ale czy swój? Tu rodzaj
żeński, a tam męski; to jak to jest?
Kiedy pisze zmienia się płeć? (hi hi hi) A tak
serio do meritum sprawy przechodzę - ładnie podane
dziewczęcia narzekanie, nawet szkoda mi się zrobiło
peelki. Dobry.

to, że spóźnimy się na pociąg, nie oznacza, że nie
pojedziemy następnym... tak samo jest z miłością :-)

życie jest w Tobie więc i w Twoich słowach to odnośnie
komentarza.pozdrawiam

Aby nie było, że nie wstawiłem - jeden ze starych..Bo
tak naprawdę nie umiem teraz w 100 % na poezji się
skupić..nie umiem tego piękna docenić :(..i nic
napisać..Cóż z tego, że może uda się parę rymów
sklecić..skoro będą one puste, bez życia..Wszystko
wydaje się takie..błahe..Sorry.. M.

Czasami tak się dzieje, że nie zdążymy....., zostają
niespełnione chwile, słowa niedopowiedziane i smutek
za czymś co przeszło. Ciekawy wiersz, do mnie trafia.
Pozdrawiam:)