Nie zmieniaj mi snów
Na pniu wycięli dziecięce figle,
zabrali klocki i kilka aut,
zlikwidowali też piaskownicę,
wywieźli piasek do innych miast.
Nie ma już domu z czerwonej cegły
ani ławeczki pod jedną z grusz,
a piec kaflowy nie tak jak kiedyś
- stoi ozdobą i zbiera kurz.
Wszystko się zmienia, wszystko. Maleńki
- w naszym sześcianie jest teraz ład,
nikt nas nie woła, nie chce cukierka,
nie trzeba rano tak wcześnie wstać.
Bo tylko brzoza ciągle ta sama,
w białych pantoflach tańczy i łka,
można powiedzieć – wydoroślała,
widzi obrazy jak ty i ja.
Nawet ulice nie są te same,
nie słychać pytań – dlaczego, jak?
Na przekór temu co bywa prawdą
świat w nas zaistniał i będzie trwać.
8.06.2013 Maria Sikorska
Komentarze (25)
"świat w nas zaistniał" i zmienia się wraz z nami,
tym co przeżywamy i czujemy..
Czy mamy jakikolwiek wpływ na sposób w jaki się
zmienia? Myślę, ze choć niewielki, ale jednak..
Pozdrawiam, dziękuję za tę refleksję :)
I my sie zmieniamy i swiat sie zmienia.Ladnie:)
To witam ponownie. Ten piasek może do mnie przyjechał,
zrobimy piaskownicę. Ładnie. Nasza pamięć jest
niezawodna. Trwajmy ze wspomnieniami i z obecnymi
chwilami. Miłego dnia
To prawda wszystko się zmienia. Bardzo ładny wiersz.
Pozdrawiam
W pamięci jest tak jak dawniej :)
Serdeczności
Jak zawsze ładnie:))
Świat się zmienia a my z nim...pozdrawiam:)
Kolejny dziś piękny wiersz o nie!przemijaniu...
Panta rei.
Na szczęście w pamięci, w sercu, w wierszach wszystko
trwa.
Pozdrawiam serdecznie. (+)
Piękny wiersz o przemijaniu.:)Miłej niedzieli.