Niebo to

niebo pełne chmur
ogniem zionie
wiatr hula pośród gałęzi
ulewny deszcz pada
i zatapia ziemię
czy to koniec

niemożliwe

siła wiatru powala drzewa
konary wzbijają się w powietrze
jak czarne kruki
wszystko rozrywając na strzępy

tylko Twoja wola Panie
może poskromić ten wielki żywioł

Tyś uciszał burzę
i chleb rozmnażałeś
dla biednych

prosić Ciebie nie muszę
Ty wiesz
że na ziemi żyć trzeba
dziękuję Tobie Panie
że głosu mojego wysłuchałeś
i słońce na ziemię zesłałeś


Autor Waldi

autor

waldi1

Napisany: 2017-11-06 Dodano: 2017-11-06 18:58:03

Ten wiersz przeczytano 681 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie