NIEGASNĄCE ŚWIECE
zapalone świece
za tych co odeszli
milczące ogniki
płoną czasem przeszłym
pozostały strofy
zapisanych wierszy
ślady łez na kartce
i dotyk najpierwszy
ochronię od wiatru
mizerne płomienie
nieginące echo
najprawdziwszym brzmieniem
koi moje zmysły
i duszę przenika
dotyka wersami
poezji muzyka
ich witraże marzeń
rozpraszają cienie
milczący wracają
jak powiew jak mgnienie
autor
Sfinx
Dodano: 2009-01-14 09:04:02
Ten wiersz przeczytano 1663 razy
Oddanych głosów: 51
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (35)
Ten wiersz, to także niegasnąca świeca.
ocalić od zapomnienia... płonąć płonąć płonąć. Piękny
wiersz. + Zapraszam do mnie ;) pozdrawiam cieplutko
ochronić od wiatru zanikające płomienie...by zostały
w nas na zawsze...
"Milczący wracają..." gdy w pamięci zostają...
ślicznie...
Bardzo rytmiczny wiersz, dobrze sie go czyta
Takie, rozmarzone i delikatne dzisiaj Twoje wersy, na
tak! Pozdrawiam.
Wspomnienia odżywają w blasku świec...
Piekny wiersz. Miejmy nadzieje, ze symboliczne plomyki
swiec dla naszych bliskich, nigdy nie zagasna w naszej
pamieci
Tak ,trzeba chronic i pielęgnowac pamięc o bliskich,ta
pamięc z pokolenia na pokolenie to przecież historia
Stworzyłeś w tym wierszu odpowiedni klimat, czytałam
kilka razy, bardzo ciepło autor przekazuje nostalgię i
miłość za biliskimi, za minionym czasem.
bo świece trzeba zapalać w sercach, pamięcią świecić,
jak niegasnąca iskierka...
Bardzo ładny wiersz - ciągle pamiętamy
Piekny wiersz...Odpalajmy świece od świecy by
podtrzymać pamięci płomień...
lekko popłynąłem w twoje wersy...
płomień swiecy mnie ogrzał a dotyk ukoił....powiew
wiatru zaprowadził mnie do...
brawo...pozdrawiam.
Pamięć o najbliższych na zawsze pozostaje żywa.
Pięknie o tym napisałeś, z sercem.