Niemoc
Kiedyś, wiedziałam wszystko
Kiedyś, byłam szczęśliwa
Sama chodziłam
Własnymi ścieżkami.
Do swojej piersi tuliłam słońce,
Chmury łapałam ,
Śpiewałam z ptakami
Szukałam miejsc,
Przez Boga zapomnianych
By uczynić je
Szczęśliwszymi
Spotkałam ludzi
Szczęścia pragnących
Niedostrzeganych
Pożądałam ciepła,
Ciepło uzyskałam
Widziałam rzeczy
Których nie powinnam
Kolejna szansa
Dostałam
Chciałam uwierzyć,
Nie potrafiłam
Nie uwierzyłam
autor
veronica015
Dodano: 2008-07-29 18:15:50
Ten wiersz przeczytano 863 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Dojrzewanie boli, ale tylko pozornie ograbia nas z
mocy
BYyaś szczęśliwa świat wokół ciebie wydawał się
przyjazny - teraz życie straciło sens, nie chcesz
wykorzystać swej drugiej szansy/ za mało wiary w
Tobie/ - pesymistyczny, smutny wiersz, pewnie powód ku
temu jest bo bardzo wymownie akcentujesz smutek,
rozgoryczenie i niemoc.