Niespełnione spodziewanie
wiersz gwarowy
Niespełnione spodziewanie
Serce suko pomocy
i na alarm bije
i ku zyciu rwie sie
choć tak płono zyjem…
Nik go nie rozumie
ci tyz co se mnom zyjom
bo nie słysom
fałeśnyk nut ftoryk
źli ludzie nie kryjom.
Cy to bedzie wino
cy tyz ino ocet z tyk
moik słów cok w pęki
syćkie powiązała.
Starom sie dociec
choć mi trudno dociec,
cemu jek nigdy zycio
lepsego nie doznała?
Kwile ino ostały,
te ostatki płone
i puko w nuku serce
zolem ozognione.
Suko odpowiedzi
na syćkie pytania
na ftore nigdy
nie było odpowiedzi
od samiućkiego zarania.
Zycie zaś wartko
jak holny wiater duchło.
Ciepłem owioło
i serce mi złomało.
Zrobiyło sie mi zaroz
na pocątku trudno
i tak juz do samiućkiego
końca se mnom pozostało…
Ftoz to wiedzioł
ze sie mi nigdy
nie stanie, to moje
niespełnione spodziewanie…
skorusa
Komentarze (19)
refleksyjnie o życiu które nierozpieszczało - serce
złamane zawsze boli nawet czas nie uleczy ran ...wśród
tych smutnych chwil były też radosne szczęśliwe :-)
pozdrawiam serdecznie;-)
Bardzo ładny przekaz gwarą! Pozdrawiam!
Zabrzmiało Skoruso rachunkiem sumienia,
chciałbym takie życie przeżyć wśród gór
i halnego dudnienia.
Pięknie refleksyjnie i życiowo, acz smutno+:)
pozdrawiam skorusa