„O samotności, jakaś ty...

To wiersz napisany dla mnie samej przeze mnie ... ;-)

„O samotności, jakaś ty … przeludniona”

Przywitałem znów uśmiechem dzień!
Posmarowałem tobą swój chleb …
Odsunąłem na brzeg grudki złudzeń
Dwie myśli … idą zgodnie łeb w łeb.

Wypiłem kawy łyk o twoich ust smaku
Poznałem sens skrawka twojego marzenia
Zastanawiając się spod jakiego jesteś znaku?
Przełykam właśnie twych oczu spojrzenia.

Wysłuchałem dotykiem twoich nadziei
W zadumie zjadłem jeszcze kawałek
Twych włosów wezbranej i dzikiej kniei
A w nim bajkowy tajemnic pełen zamek.

Magiczne słowa wiją się długą wstęgą
Wyszeptać czule chcę je tobie od razu
Niech nie będą dłużej mojej wiary udręką
Mimo wszystko twojego wątpliwego zakazu.

Obrazy z pamięci dla ciebie maluję na niebie
Tobie w obawie sny srebrne nocą dedykuję
Czekając tu ze śniadaniem na ciebie …
Surrealistyczne abstrakcje chętnie wypisuję.

26.03.10r. godz. 19:15

https://www.youtube.com/watch?v=qRoPmrlyYgw&list=RDbNd GdkL6kKY&index=32&nohtml5=False

autor

Eliza Beth

Napisany: 2016-05-18 Dodano: 2016-05-18 23:06:21

Ten wiersz przeczytano 1526 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie