"Oczy tej małej"

Wiersz napisany na potrzeby powstającej III antologii Solidarni z Ukrainą Wersy naprzemienne 10(5/5) i 8(5/3)

"Oczy tej małej"


Oczy tej małej błyszczą jak gwiazdy,
strach porozszerzał źrenice.
Suknia pomięta, krwią pobrudzona,
w kołtunach włosy pszeniczne.

Strachem zaszczuta, z trwogą spogląda,
mamę i tatę zabito.
Jakżeż bolesna dola sieroca,
z oczu łzy płyną cichutko.

Nie masz ci, nie masz, żadnej nadziei?
Ktoś ją do serca przytuli?
Został jej tylko miś, wierny Burek,
rąbek matczynej koszuli.

Głodna, spragniona szuka okruszków,
biedna sierotka, niebożę.
Pies tuż przy nodze cicho skowycze,
węszy i liże jej dłonie.

Wokoło zgliszcza, czarne kikuty,
wyją codziennie syreny.
Kim jest ów człowiek? - piekło rozpętał!
Wzniecił pożary na ziemi.

Czy jeszcze kiedyś zaświeci słońce,
uśmiech rozjaśni jej lico?
Wróg jej pogasił księżyc i gwiazdy,
zmarło beztroskie dzieciństwo.


Ty-y. dn:13.01.2023 r.

//wanda w./ -- Wanda Maria Wakulicz//




Przed chwilą odkryłam, że taki sam tytuł nosi jedna z Piosenek Magdy Umer, do tekstu Agnieszki Osieckiej, ale nie zamierzam go zmieniać, bo wiersz powstał jako inspiracja widokiem ogromnych przepięknych, lecz bardzo smutnych i przerażonych oczu małej dziewczynki.

autor

wandaw

Napisany: 2023-01-13 Dodano: 2023-01-13 20:11:09

Ten wiersz przeczytano 1502 razy

Oddanych głosów: 25

Rodzaj Sylabiczny Klimat Dramatyczny Tematyka Konkurs

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie