Ogród magii
spaceruję po ogrodzie
pełnym duchów
przeszłych dni
minionych chwil
dostałam skrzydła
by z elfem zatańczyć
wśród splecionych
dróg gwiazd
wsłucham się w opowieści
starych drzew
zaszeleście jeszcze raz
słucham
zapalę fajkę z krasnoludkiem
dam mu mleka
by wspomniał na stare czasy
co minęły za szybko
z hobbitem wysłucham
syreny tęsknego śpiewu
i odjadę na grzbiecie
jednorożca w stronę księżyca
by wciąż gonić magiczną noc
Komentarze (32)
bajkowa opowieść pełna fantazji .. pozdrawiam
Rozbudzasz wyobraźnię czytelnika i przenosisz go w
inny świat.
Pozdrawiam:)
Ładnie i magicznie:-)
Pozdrawiam:-)
Witaj niezapominajko Miła już o Tobie pomyślałam a tu
patrzę fest komentarz, wspólną falą widać gramy:)
Wiersz magiczny w swym klimacie, lekko czyta się i
prędko patrząc jak walcujesz z elfem widzę radość,
wiersz gra pięknem. Dobrej nocki , pozdrawiam
cieplutko:-)
ładnie rozmarzyłaś Pozdrawiam:)))Miłego:))
uwielbiam baśnie, wygodnie mi w Twoim wierszu :-)
Witaj niezapominajka- oryginalne metafory - kupuję
"falkę..."
Miłego wieczoru
Piękny, rozmarzony wiersz...
Też bym chciałabym aby uniósł mnie Unicorn.
Serdeczności.
Bajeczny nastrój i magiczny klimat...Pozdrawiam :)
fantazja cię Niezapominajko fajnie
poniosła.Pozdrawiam.
Piękne marzenia w magicznym ogrodzie. Gdyby tak można
było chociaż raz poderwać się z tego padołu ziemskigo.
Pozdrawiam.
Shizuma, Roma, virginia20 i Grażyno Sieklucka dziękuję
za odwiedziny :)
Grażynko dziękuję za podpowiedź :)
Życzę miłego wieczorku :)
Ciekawa wędrówka. Żeby nie powtarzać dwa razy wyrazu
"jeszcze" napisałabym " i dalej słucham".
Pozdrawiam Niezapominajko.
popłynęłaś w fantazji oblicze,,,pozdrawiam :)